Shashel®
Szkodniki techniczne drewna
Chrząszcze - szkodniki techniczne drewna to zjadacze drewnianych domów, krokwi, belek i mebli. Mogą niszczyć drewno nawet zimą w ogrzewanym domu. Opiszemy podstawowe oznaki infekowania przez te owady i sposoby ich skutecznego zwalczania, a także powiemy dlaczego i jak stosowane są mikrofale w ich likwidacji.
Rodzaje i tryb życia szkodników
Szkodniki techniczne drewna znajdujące się wewnątrz kłody przegryzają część zawierającą skrobię. Obecność szkodników jest widoczna, gdy dorosłe osobniki wychodzą na świat, pozostawiając dziury i stosy kurzu. Ich średnica wynosi od 0,7 do 3,2 mm, w zależności od gatunku. Znosząc jaja, samice ponownie infekują materiał budowlany, kontynuując cykl przez kilka pokoleń, aż zjedzą wszystko. Drzewa mogą mieć naturalną odporność - bardzo niską zawartość skrobi.
Rozpoznawanie szkodników drewna: wyczerpujący przewodnik po identyfikacji i zwalczaniu
Gatunki i opis szkodników drewna
Kózkowate
Kózkowate (Cerambycidae, znane też jako longhorn beetle) - to bardzo liczna rodzina, obejmująca owady o niezwykle długich wąsach, które są dłuższe niż ciało dorosłego płciowo owada. Ciekawostką jest nazwa naukowa pochodząca z mitologii greckiej: po sporze z nimfami pasterz Kerambos przekształcił się w dużego żuka z dużymi rogami-antenami.
Te owady żyją i rozmnażają się w drewnie, a ich larwy żywią się włóknami drzewnymi. Niektóre gatunki koziorogów są szczególnie szkodliwe dla drewnianych budynków, mebli i innych konstrukcji drewnianych.
Szkody dla drewnianych domów
Głównym szkodnikiem niszczącym drewniane konstrukcje jest kołat domowy (Hylotrupes bajulus). Oto, w jaki sposób niszczy drewniane domy:
Zniszczenie drewna:
Te owady żyją i rozmnażają się w drewnie, a ich larwy żywią się włóknami drzewnymi. Niektóre gatunki koziorogów są szczególnie szkodliwe dla drewnianych budynków, mebli i innych konstrukcji drewnianych.
Szkody dla drewnianych domów
Głównym szkodnikiem niszczącym drewniane konstrukcje jest kołat domowy (Hylotrupes bajulus). Oto, w jaki sposób niszczy drewniane domy:
Zniszczenie drewna:
- Larwy chrząszcza wgryzają się w drewno, tworząc długie korytarze. Te uszkodzenia osłabiają strukturę drewna, co może prowadzić do osłabienia konstrukcji lub nawet zawalenia się kluczowych elementów domu, takich jak belki, ściany czy podłogi.
- Larwy często żerują wewnątrz drewna, więc zewnętrzne oznaki uszkodzeń mogą być niewidoczne aż do momentu, gdy konstrukcja jest już znacznie osłabiona. Zwiększa to ryzyko nagłych pęknięć.
- Uszkodzone drewniane konstrukcje tracą swoją wytrzymałość, co może prowadzić do deformacji, pęknięć lub nawet zawalenia się części budynku.
- Drewno zniszczone przez chrząszcze nie tylko pogarsza wygląd budynku, ale także obniża jego wartość rynkową. Naprawa lub wymiana uszkodzonych elementów może być kosztowna i czasochłonna.
Kozioróg
Tykotek rudowłos
Dorosły osobnik ma 7 mm długości, a larwy do 11 mm. Wydają tykające dźwięki, które przy bezwietrznej pogodzie można usłyszeć z krokwi i belek. Te dźwięki są podobne do bicia zegara, odmierzającego czas do śmierci. Dźwięk jest naprawdę wyjątkowo nieprzyjemny. Owady te trawią celulozę za pomocą enzymów, pod warunkiem, że w tym drewnie odbył się już wcześniejszy rozkład grzybów.
Xestobium rufovillosum, znany powszechnie jako kołatek uparty lub chrząszcz tykający, to drewnojad z rodziny Anobiidae. Słynie z tego, że atakuje i niszczy stare drewno, szczególnie w budynkach i meblach. Larwy tego chrząszcza żywią się zbutwiałym lub sezonowanym drewnem, zwłaszcza dębem, ale mogą również atakować inne gatunki, takie jak jesion, buk i drzewa iglaste.
Jedną z charakterystycznych cech tego chrząszcza jest jego dźwięk "tykania", wydawany przez dorosłe osobniki w celu przyciągnięcia partnerów. Dźwięk ten, często słyszany w starych drewnianych konstrukcjach, nadał mu nazwę "chrząszcz tykający", ponieważ historycznie kojarzono go z cichymi, uroczystymi chwilami, takimi jak czuwanie przy zmarłych.
Szkody wyrządzane przez Xestobium rufovillosum mogą być poważne, ponieważ larwy drążą tunele w drewnie, osłabiając je przez wiele lat, często bez widocznych śladów, aż do momentu, gdy integralność struktury zostaje zagrożona.
Xestobium rufovillosum, znany powszechnie jako kołatek uparty lub chrząszcz tykający, to drewnojad z rodziny Anobiidae. Słynie z tego, że atakuje i niszczy stare drewno, szczególnie w budynkach i meblach. Larwy tego chrząszcza żywią się zbutwiałym lub sezonowanym drewnem, zwłaszcza dębem, ale mogą również atakować inne gatunki, takie jak jesion, buk i drzewa iglaste.
Jedną z charakterystycznych cech tego chrząszcza jest jego dźwięk "tykania", wydawany przez dorosłe osobniki w celu przyciągnięcia partnerów. Dźwięk ten, często słyszany w starych drewnianych konstrukcjach, nadał mu nazwę "chrząszcz tykający", ponieważ historycznie kojarzono go z cichymi, uroczystymi chwilami, takimi jak czuwanie przy zmarłych.
Szkody wyrządzane przez Xestobium rufovillosum mogą być poważne, ponieważ larwy drążą tunele w drewnie, osłabiając je przez wiele lat, często bez widocznych śladów, aż do momentu, gdy integralność struktury zostaje zagrożona.
Kołatek domowy
W stadium larwalnym żywi się ksylemem. Dorosły Anobium punctatum ma wielkość 2,7-4,5 mm. Mają brązowe, eliptyczne korpusy z guzkiem przypominającym kaptur.
Kołatek domowy
Oznaki inwazji szkodników drewna
- Mączka drzewna lub wióry: pozostałości wytwarzane przez szkodniki drewna podczas żerowania.
- Osłabienie drewna: oznaki uszkodzeń strukturalnych i gnicia drewna.
- Otwory, które powstają, gdy dorosłe owady opuszczają drewno.
- Obecność owadów: widoczna obecność owadów lub ich larw w drewnie.
Warto wiedzieć!!!
Dorosłe osobniki niczym się nie żywią - tylko się rozmnażają
Samica składa jaja w pęknięciach kłód lub otworach wejściowych. Owady wylęgają się po 3 tygodniach, z każdego jaja wykluwa się 1-milimetrowa kremowo-biała larwa w kształcie litery C. Odżywiają się ksylemem przez 3-4 lata, dorastając do 0,7 cm, a gdy termin jest odpowiedni, zbliżają się do powierzchni drewna i zamieniają się w poczwarkę, pozostając w tym stanie do 8 tygodni. Następnie opuszczają swój dom, robiąc dziurę od 1 do 1,5 mm i wyrzucając pył drzewny - pierwsze widoczne oznaki infekcji. Żywią się drewnem bielastym, co można łatwo zauważyć w konstrukcjach, w których jedna część drewna może zostać mocno zaatakowana, podczas gdy sąsiednia część pozostaje prawie nietknięta. W zależności od tego, czy jest wykonana z rdzenia, czy z warstwy bliższej do kory. Przepisy budowlane mówią, że drewno o wydajności powyżej 25% nie może być używane.
Gąsienica szkodnika drewna
Metody zwalczania
Drewno jest najpopularniejszym materiałem, co tłumaczy się nie tylko jego praktycznością, wytrzymałością, estetyką, ale także przyjaznością dla środowiska. Drewniany domek z bali smakuje także szkodnikom drewna.
Do walki właściciele starają się stosować „środki ludowe" - od octu aż po formaldehyd, ale napotykają na problem - środki nie wnikają w drewno tak głęboko, jak powinny (tylko 1-2 mm). Niektóre z nich dodatkowo nie są bezpieczne dla człowieka.
Wcześniej zalecano po prostu wyciąć uszkodzoną przez szkodniki część i ją spalić! Materiał budowlany, nawet ze starymi kanalikami owadów, uważano za zepsuty, nie nadawał się już do budowy.
Nowoczesne środki różnią się pod względem zastosowania, działania, toksyczności, ale łączy je jedno - zapobiegają składaniu jaj! Istnieje jednak kilka wad. Pierwsza z nich - potrzeba obróbki powierzchni nawet kilku razy, ponadto owady mogą przyzwyczająć się do trucizny. Najważniejsze: ksylofagi nie składają jaj na powierzchni - potrzebują przytulnych miejsc - pęknięć, narożników, tuneli - gdzie fizycznie nie da się ich zniszczyć!
Spraye owadobójcze w aerozolu zabijają szkodniki tylko na powierzchni, ale nie gryzące gąsienice w głębi. Rezultat więc nigdy nie będzie doskonały. O wiele bardziej skuteczne jest zamrażanie zainfekowanego drewna lub podgrzewanie do 55-60°C.
Możliwe jest wpływanie niską temperaturą - gwałtowne zamrażanie. W takim przypadku trzeba działać szybko, w przeciwnym razie larwa zapadnie w stan hibernacji jak muchy, a gdy się rozgrzeje - będzie kontynuowała swoją pracę. Nawet silne mrozy im nie zaszkodzą, ponieważ przewodność cieplna i pojemność cieplna drewna daje wystarczająco dużo czasu. Można także zniszczyć „kornika", podgrzewając go do krytycznych temperatur. Możliwe jest takie rozwiązanie, aby przykryć dom kopułą ze wszystkich stron i ogrzewać go opalarką przez kilka dni - jest to bardzo kłopotliwe i kosztowne.
W efekcie cała walka ze szkodnikami drewna sprowadzała się często do zwykłej profilaktyki, począwszy od lasu, kiedy starano się zminimalizować infekcje, zapewniano należne warunki suszenia drewna w komorach termicznych i obowiązkową profilaktyczną pielęgnację powierzchni insektycydami.
Wcześniej zalecano po prostu wyciąć uszkodzoną przez szkodniki część i ją spalić! Materiał budowlany, nawet ze starymi kanalikami owadów, uważano za zepsuty, nie nadawał się już do budowy.
Nowoczesne środki różnią się pod względem zastosowania, działania, toksyczności, ale łączy je jedno - zapobiegają składaniu jaj! Istnieje jednak kilka wad. Pierwsza z nich - potrzeba obróbki powierzchni nawet kilku razy, ponadto owady mogą przyzwyczająć się do trucizny. Najważniejsze: ksylofagi nie składają jaj na powierzchni - potrzebują przytulnych miejsc - pęknięć, narożników, tuneli - gdzie fizycznie nie da się ich zniszczyć!
Spraye owadobójcze w aerozolu zabijają szkodniki tylko na powierzchni, ale nie gryzące gąsienice w głębi. Rezultat więc nigdy nie będzie doskonały. O wiele bardziej skuteczne jest zamrażanie zainfekowanego drewna lub podgrzewanie do 55-60°C.
Możliwe jest wpływanie niską temperaturą - gwałtowne zamrażanie. W takim przypadku trzeba działać szybko, w przeciwnym razie larwa zapadnie w stan hibernacji jak muchy, a gdy się rozgrzeje - będzie kontynuowała swoją pracę. Nawet silne mrozy im nie zaszkodzą, ponieważ przewodność cieplna i pojemność cieplna drewna daje wystarczająco dużo czasu. Można także zniszczyć „kornika", podgrzewając go do krytycznych temperatur. Możliwe jest takie rozwiązanie, aby przykryć dom kopułą ze wszystkich stron i ogrzewać go opalarką przez kilka dni - jest to bardzo kłopotliwe i kosztowne.
W efekcie cała walka ze szkodnikami drewna sprowadzała się często do zwykłej profilaktyki, począwszy od lasu, kiedy starano się zminimalizować infekcje, zapewniano należne warunki suszenia drewna w komorach termicznych i obowiązkową profilaktyczną pielęgnację powierzchni insektycydami.
Co zrobić, jeśli w domu osiedlił się szkodnik drewna?
Sprzęt mikrofalowy idealnie nadaje się do wykorzystania w domach drewnianych, a także w sklepach z antykami i w warsztatach konserwatorskich. Zniszczenie szkodników odbywa się błyskawicznie, bez toksycznych śladów, bezpiecznie dla operatora. Energia mikrofalowa natychmiast wpływa na larwy, które zawierają do 97% wilgoci i natychmiast się gotują, a otaczający materiał jest równomiernie podgrzewany do temperatury powyżej 55-60 ℃, wystarczającej do pozbycia się jaj dorosłego owada.
Emiter mikrofal jest urządzeniem, które warto mieć w każdym drewnianym domu. Bez czekania na zainfekowanie całej konstrukcji, można sprowadzić ilość owadów do zera. Właściciel domu najczęściej dobrze wie, gdzie jest zlokalizowany problem i poddaje obróbce właśnie takie miejsca. Należy zauważyć, że sprzęt doskonale kontroluje wilgotność drewna, a dodatkowo dobrze radzi sobie z pleśnią, która często towarzyszy szkodnikom.
Emiter mikrofal jest urządzeniem, które warto mieć w każdym drewnianym domu. Bez czekania na zainfekowanie całej konstrukcji, można sprowadzić ilość owadów do zera. Właściciel domu najczęściej dobrze wie, gdzie jest zlokalizowany problem i poddaje obróbce właśnie takie miejsca. Należy zauważyć, że sprzęt doskonale kontroluje wilgotność drewna, a dodatkowo dobrze radzi sobie z pleśnią, która często towarzyszy szkodnikom.
Chroń Swój Dom już Teraz
Sprzęt mikrofalowy Shashel® do niszczenia ksylofagów
Pracujemy, aby Twój sen był spokojny, a Twój dom - mocny
JESTEŚMY ZAWSZE OTWARCI NA KOMUNIKACJĘ
© All Rights Reserved. Shashel®.
Irritating and playful, slowly devouring the furniture bequeathed by his grandfather, the woodworm gnawed, gnawed, continued gnawing, as if it were a clock devouring time... © Alves Redol
Irritating and playful, slowly devouring the furniture bequeathed by his grandfather, the woodworm gnawed, gnawed, continued gnawing, as if it were a clock devouring time... © Alves Redol
This website uses cookies to ensure you get the best experience
OK
Do you have any questions? Contact us!
I agree to the Terms of Service