Shashel®

Żuk skórnik i mól

Skórnik

Żuk skórnik należy do rodziny Dermestidae, która składa się z ponad 600 gatunków różnych chrząszczy. Nazwę uzyskał ze względu na specyficzny sposób odżywiania - żywi się zwłokami zwierząt, piórami, wełną, skórą, futrem i innymi substancjami organicznymi. Jest więc nekrobiontem - głównym szkodnikiem zapasów i przedmiotów zawierających substancje pochodzenia zwierzęcego. Żuki skórniki często osiedlają się w pobliżu pokarmu przygotowanego dla zwierząt domowych lub w miejscach, gdzie są przechowywane naturalne materiały, takie jak eksponaty muzealne, wyroby futrzane, dywany itp.

Żuki skórniki są uważane także za szkodniki niebezpiecznych dla gospodarstw domowych - te małe, ale jakże niebezpieczne stworzenia mogą stać się powodem niszczenia wielu rzeczy w naszych domach, jeśli w ich składzie występują naturalne materiały: wełna, futro, skóra itp.

W przyrodzie jednak pełnią ważną rolę - pomagają w rozkładzie materiałów organicznych: zwłok zwierząt, piór, wełny i futra. Biorą również udział w naturalnym cyklu rozkładu, przetwarzając resztki organiczne i zwracając je do gleby. Charakterystyczna cecha ich życia to preferowanie suchego środowiska, mogą na przykład zamieszkać w suchej padlinie lub gniazdach ptaków. Należy zauważyć, że bezpośrednie zagrożenie stanowi larwa. Dorosły owad, czyli imago, jest afagiem, a jego rozmiar może sięgać nawet 12 mm.
Spośród skórnikowatych nas interesuje Mrzyk muzealny, którego łacińska nazwa to Anthrenus museorum. Ten gatunek często szkodzi eksponatom muzealnym, dziełom sztuki, artefaktom historycznym i innym cennym materiałom.
Mrzyki muzealne odżywiają się różnego rodzaju materiałami organicznymi, takimi jak:

Sztuczne materiały pochodzenia zwierzęcego: Do podstawy pokarmowej Mrzyków muzealnych należą takie materiały, jak: jedwab, bawełna, len, papier oraz inne tkaniny i materiały używane w tworzeniu malarstwa, mebli, wyrobów tekstylnych i innych dzieł sztuki, a także rękodzieła.

Wełna i futro. Mrzyki muzealne mogą szkodzić wyrobom futrzanym, odzieży z wełny oraz innym przedmiotom zawierającym te materiały.

Pióra. Szkodniki mogą atakować pióra, co czyni je potencjalnie niebezpiecznymi dla strojów historycznych z piórami i podobnych eksponatów.

Skóra. Mrzyki muzealne niszczą i wyroby ze skóry i przedmioty skórzane, w tym: buty, torby i meble.
Mrzyk muzealny stanowi duży problem dla pergaminu i pergaminowych opraw książek, a także wypchanych zwierząt i trofeów myśliwskich.

W wypchanych zwierzętach może pojawić się kolejny szkodnik, którym jest mól

należący do grupy owadów składającej się z ponad 15 tysięcy gatunków z rzędu motyli (Lepidoptera). Większość z nich prowadzi głównie zmierzchowy lub nocny tryb życia. Wiele z tych insektów to keratofagi, co oznacza, że odżywiają się substancjami pochodzenia zwierzęcego: skórą, włosami, sierścią, substancjami rogowymi. Mają charakterystyczny cykl życiowy, który obejmuje jajka, gąsienice, poczwarki i dorosłe osobniki. Często preferują ciemne i rzadko odwiedzane miejsca, gdzie mogą swobodnie się odżywiać i szybko rozmnażać. Szkodę powoduje gąsienica.

Mól zaczyna rozmnażać się i niszczyć materiały używane jako izolacja między ścianami domów lub budynków. Także może uszkodzić izolację między warstwami (uszczelki), która często składa się z organicznych materiałów, takich jak: włókno drzewne, celuloza, len, juta, wełna itp., które mogą dostarczyć pożywienie dla owadów.

Najgorszą opcją jest, gdy mól wejdzie w ukrytą izolację, na przykład za płytą kartonowo-gipsową, ponieważ to bardzo utrudnia zwalczanie szkodnika. Mól może dostać się do struktury budynku przez małe szczeliny, pęknięcia lub otwory, a następnie rozmnażać się i odżywiać izolacją, prowadząc do niszczenia materiałów i osłabienia izolacji cieplnej, co ostatecznie wpłynie na skuteczność izolacji cieplnej domu. Występowanie owadów w pomieszczeniu na pewno nie ucieszy właścicieli.
Jak bezpiecznie pozbyć się skórnikowatych lub mola z izolacji?
Ze względu na zdolność szkodników do odżywiania się różnorodnymi materiałami, mrzyki muzealne mogą stać się poważnymi szkodnikami dla kolekcji muzealnych, archiwów i prywatnych zbiorów. Najczęściej do ich zwalczania używa się środków chemicznych, na przykład pary formaliny o stężeniu 40% , co jest metodą dość toksyczną.

Niewątpliwą zaletą mikrofalowego Shashel® jest działanie bezpośrednio na szkodnika, który zawiera dużo wody. Mikrofale dokładnie zniszczą skórniki, które zamieszkały wewnątrz wypchanej zwierzyny lub mola w izolacji w ścianie, nawet bez fizycznego dostępu i bez wpływu na otoczenie.
Google Review Widget
Chroń Swój Dom już Teraz
Sprzęt mikrofalowy Shashel® do niszczenia ksylofagów
Pracujemy, aby Twój sen był spokojny, a Twój dom - mocny
Video of getting rid of woodworms
JESTEŚMY ZAWSZE OTWARCI NA KOMUNIKACJĘ
© All Rights Reserved. Shashel®.

Irritating and playful, slowly devouring the furniture bequeathed by his grandfather, the woodworm gnawed, gnawed, continued gnawing, as if it were a clock devouring time... © Alves Redol
This website uses cookies to ensure you get the best experience
OK
Close
Do you have any questions? Contact us!
I agree to the Terms of Service